Obecnie Łukowski węzeł kolejowy przechodzi szereg remontów, ma to związek z renowacją linii kolejowej E20 na odcinku Siedlce – Terespol (o długości 121 km). Wiąże się to z całkowitą przebudową infrastruktury kolejowej – Tory, rozjazdy oraz obiekty inżynieryjne są w stanie dużego zużycia i występują na nich ograniczenia prędkości. Urządzenia stacyjne są w większości mechaniczne z sygnalizacją świetlną i kształtową. Sieć trakcyjna wybudowana w latach 1960-1970 kwalifikuje się do całkowitej wymiany.
Na terenie prac znalazły się dwa zabytkowe żurawie wodne (jak kto woli – pompy kolejowe), które służyły do wodowania parowozu, czyli doboru zapasu wody do tendra.
Po lewej żuraw wodny który znajdował się tuż przy dworcu kolejowym, po prawej drugi żuraw w głębi torowiska.
Na żurawiu widoczny jest napis “Krausewerk Neusalz (Oder)” co świadczy o tym, że został on wyprodukowany w odlewni Krausewerk w Nowej Soli nad Odrą (obecnie woj. Lubuskie).
Historia zakładu sięga 1827 roku, kiedy to na peryferiach ówczesnej Nowej Soli, Karl Heinrich Glaeser uruchomił hutę żelaza. W połowie wieku jej właścicielem został Friedrich Wilhelm Krause. W zależności od sytuacji politycznej Europy, niemiecki wówczas zakład o nazwie KRAUSEWERK był głównym dostawcą niemieckiego przemysłu zbrojeniowego oraz produkował elementy gospodarstwa domowego, rolnictwa itp.
Firma Krausewerk w Nowej Soli nad Odrą, obecnie woj Lubuskie
Dzięki staraniom łukowskiego społecznika Andrzeja Zdrojewskiego, żuraw który znajdował się bliżej budynku stacji zostanie odrestaurowany i wyeksponowany w nowej lokalizacji, ku uciesze podróżnych odwiedzających nasz dworzec kolejowy.
Żuraw został już zdemontowany i odtransportowany na teren Zespołu Szkół Zawodowych nr 1 w Łukowie gdzie zostanie poddany zabiegom konserwacyjnym. Prace będą wykonywane przez uczniów pod czujnym okiem wychowawców.
Pracom będziemy czujnie się przyglądać, a o ich postępach na pewno poinformujemy w tym artykule.
We wrześniu odbyły się pierwsze prace przy żurawiu. Został rozłożony na główne elementy i przeszedł wstępne czyszczenie.
C.D.N.
Poglądowy schemat żurawia wodnego.
Opis schematu: 1-płyta żeliwna 2-studzienka 3-powietrznik 4-kolumna 5-głowica 6-ramię Z1-zasuwa odcinająca Z2-zasuwa żurawia
Materiał zrealizowany przez telewizję MasterTV
CIEKAWOSTKI
- W konstrukcji żurawia z terenu łukowskiego węzła kolejowego, nie występuje zbiornik z zaworem odpowietrzającym. Zbiornik powinien znajdować się pomiędzy dwoma zasuwami (zaworami).
- W latach świetności żurawia, zimą gdy temperatura spadała poniżej zera, aby zapobiec zamarzaniu wody, przy wysięgniku stawiano specjalne piecyki węglowe. Często takie piecyki były na stałe przytwierdzane do konstrukcji żurawia.
Co się stało z tym żurawiem , bo niestety nigdzie na terenie dworca go nie widać ?
Miasto przekazało go do Muzeum Oręża i Techniki Użytkowej im.ks gen. Stanisława Brzóski które znajduje się na Farfaku. Niestety bez Naszej wiedzy.
Śmiech na sali. Muzeum czego i czego? Ci “Panowie” którzy to prowadza są znani społeczności Łukowa i Policji. Wystarczy popytać. Awanturnictwo, szukanie dziury w całym to tylko namiastka. Każda szanująca się organizacja czy urząd nie chce mieć z nimi do czynienia, a inne nie powinny chcieć mieć z nimi do czynienia. Pseudo-patriotyzm i wybielanie się na jego tle to żaden patriotyzm. Szkoda tylko Żurawia i tego, że musi tam leżeć