Idąc główną ulicą, przechodzimy obok znanego nam budynku w centrum Łukowa. Znajduje się on przy zbiegu ulic Ks. Kardynała Wyszyńskiego i Warszawskiej, tuż przy światłach.
Jest to jednopiętrowa kamienica, która była własnością państwa Lücków, a od roku 1897 do 1922 mieszkał w niej dr Bronisław Chąciński. Spostrzegawczy przechodzień na fasadzie domu może zauważyć, wśród innych krzykliwych reklam, skromną tablicę z napisem:
“W tym domu mieszkał w latach 1897-1922 Lekarz Bronisław Chąciński Społecznik, Pierwszy Honorowy Obywatel Miasta Łukowa w 72 Rocznicę śmierci Łukowianie Czerwiec 1994r.”
Pisząc o tym domu trudno nie wspomnieć krótkiej charakterystyki lub krótkiego zarysu postaci B. Chącińskiego – lekarza, społecznika, demokraty. Był lekarzem uniwersalnym – internistą, chirurgiem, położnikiem. Dla niego najważniejszy był człowiek – pacjent. Nigdy nie odmawiał pomocy, bez względu na porę dnia i nocy. Jako społecznik udzielał się w pracy wielu organizacji i instytucji naszego miasta, piastując naczelne funkcje.
Doprowadził do założenia elektrowni i łaźni miejskiej (budynki istnieją do dziś przy ul. Warszawskiej). Zachęcam też do przeczytania jednodniówki, wydanej dla uczczenia pamięci B. Chącińskiego (w 72 rocznicę śmierci) pt. “Bronisław Chąciński – Pierwszy Honorowy Obywatel Łukowa”.
Z artykułów wyżej wymienionej jednodniówki można dowiedzieć się o jego walce o utrzymanie szpitala i wsparciach materialnych w latach – 1915 po opuszczeniu naszego Łukowa przez Rosjan, w 1918 po zdewastowaniu go przez okupanta niemieckiego, 1920 po najeździe bolszewickim.
Eliza Giza i Teresa Sytykiewicz w artykule “Życie i działalność doktora Bronisława Chącińskiego” o Jego przedwczesnej śmierci napisały tak: “Miasto ogarnęła żałoba, a jego mieszkańcy zadawali sobie pytanie, czy znajdą wśród siebie drugiego Chącińskiego”.
Obecnie jedno z osiedli mieszkaniowych nazwano Jego imieniem, a Szkoła Podstawowa Nr 4 również nosi Jego imię.
Remont elewacji kamienicy w 2011 r.
Budynki tak jak ludzie przeżywają różne koleje losów – wzloty i upadki. M.in. w latach okupacji niemieckiej 1939-44 w budynku znajdowały się pomieszczenia “Urzędu Pracy” – Arbeitsamt. Po wojnie przez szereg lat na parterze mieścił się sklep Spółdzielni “Społem” Nr 1, zwany potocznie “Okręgówką”. Był czas, kiedy pomieszczenia na piętrze wynajmował Bank Spółdzielczy “SOP” i tam znajdowały się jego biura. Trwało to od 1948 r. do lipca 1962 r. W tym samym okresie jedno z pomieszczeń przez jakiś czas zajmowało biuro Spółdzielni Chemicznej im. 22 Lipca.
Po opuszczeniu pomieszczeń przez Bank Spółdzielczy, przejściowo mieściły się tu biura PKO O/Łuków. Obecnie kamienica jest własnością p. H. Smyk. Na górze są pomieszczenia mieszkalne, a na parterze mieści się sklep “Jubiler”. Budynek z zewnątrz zachował swój wygląd, zmieniał tylko swoje przeznaczenie. Otoczenie również uległo przemianie. W miejsce budynków p. Gmurkowskiego i p. Roguskiej oraz restauracji (później sklepu) p. Gierczyńskich – zostały pobudowane nowe pomieszczenia handlowe. Należy jeszcze nadmienić, że Maria Lück była przełożoną pensji przed I wojną w prowadzonej przez nią 2-klasowej początkowej szkółce żeńskiej prywatnej. Rodzina ta zajmowała się także handlem. Miała własną bocznicę kolejową.
Autor: Hanna Wiącek
Źródło: “Nowa Gazeta Łukowska” 12/2002
Dodaj komentarz