Żmudna praca w grodzie Podlasia położonego nad rzeką Krzną posuwa się naprzód. Od czasu do czasu coś się zrobi. Obok całego szeregu organizacyj o charakterze społeczno-oświatowem sami obywatele odruchowo coś wspólnie tworzą, mają pewien cel … pewnego bodźca …

To wspólne ognisko dążeń, ten cel otacza ukochaną osobę Komendanta i łączy ją z wymarzoną i wywalczoną przez Niego Polską i dla Niej, dla Jej chwały, potęgi, ku szczytowi polskiego szczęścia pracę swą prowadzi.

W roku 1926 wzniesiono gmach 7-mio kl. szkoły powszechnej im. Józefa Piłsudskiago, w tymże gmachu, staraniem Zw. Strzeleckiego obw. Łuków, ufundowano tablicę pamiątkową z portretem i autografem Marszałka.

“Nauczyciel i dzieci stanowią szkołę. Dzieci bez nauczycieli, nauczyciele bez dzieci nie tworzą szkoły. Razem muszą pracować, razem biedować i razem śmiać się wesoło”.

Tablica pamiątkowa z autografem Marszałka Józefa Piłsudskiego, wmurowana w dniu 19 marca 1927 r. wewnątrz gmachu szkolnego.

W roku 1928 w rocznicę 10-lecia niepodległości, siłami miejscowego społeczeństwa postanowiono zasypać sadzawkę, która była rozsadnikiem wszelkich chorób, plac ten nazwać placem Wolności na którym ma stanąć przedszkole im. Józefa Piłsudskiego. Wreszcie Rada Miejska zmieniła ulicę Siedlecką na ulicę Marszałka Józefa Piłsudskiego.

Uroczystość zasypania sadzawki pod budowę “Placu Wolności”. Widok w kierunku obecnej ulicy Doktora Dmocha. 1928 r.

Uroczystość zasypania sadzawki pod budowę “Placu Wolności”. Widok wzdłuż obecnej ulicy Staropijarskiej ku ulicy Kościelnej. 1928 r.

Uroczystość zasypania sadzawki pod budowę “Placu Wolności”. Widok wzdłuż obecnej ulicy Stawki. 1928 r.

Nie tylko to…

Zasada Komendanta “uleczyć swoje choroby, poprawić złą budowlę, zdrowe rzeczy wznosić może tylko społeczeństwo” zatacza coraz to większe kolisko. Mieszkańcy Łukowa starają się granitowemi złomami wymurować drogę do przyszłości, zasiekami serc ją ubezpieczyć, gdyż o wielką przyszłość idzie. “Wypisana została trudem Marszałka ewangielja Polski Nowej, wypisana nie w księgach, które w archiwum zatleją, lecz na płytach granitowych życia i boju polskiego, a płyty granitowe mają moc trwania i siłę przekonywania”.

Od roku 1914 w Łukowie, pośrednio, był rozkaz Komendanta…

Dzisiaj nikt nie lekceważy dokonanego dzieła odrodzenia! Przeciwnie, pod wpływem zdrowego intelektu, budzi się w szerokich masach społeczeństwa duże poczucie godności narodowej, a radość tworzenia przyświeca każdej pracy dla dobra państwa.

Wreszcie nadmienić wypada, że w 1928 r. powstał w Łukowie oddział Zw. Legjonistów skupiający w swej organizacji również i peowiaków z ziemi łukowskiej. Praca w Zw. Leg. natrafia na pewne trudności, ale jak niegdyś legjoniści stanowili najwybitniejszy oddział, jaki w wojnie światowej spotkać można było, tak i Zw. Leg. w Łukowie pracę swoją prowadzi na zdrowych podstawach, bacząc na wyścig pracy, “bo na legjonistów w Polsce śmierci niema”.

W dniu 19 marca 1929 roku do okrzyków na cześć Wodza Polski, łączy się nasze ślubowanie bezwzględnej wierności idei Komendanta, wznosząc potężny okrzyk:

Autor: Hieronim Wrzos
Źródło: “Jednodniówka z okazji Imienin Komendanta Legjonów i Pierwszego Marszałka Polski Józefa Piłsudskiego” Łuków, 19 marca 1929 r.